چرا عطف؟
امروز که نزدیک به ۱۵ نشریه معتبر در حوزه کتابداری و اطلاع رسانی منتشر می شود ممکن است در آستانه سومین سالروز ولادت با سعادت نشریه الکترونیکی عطف، عده ای بپرسند چه نیازی به عطف است؟ شاید اینگونه تصور کنند که خدا را شکر هر چه مطلب علمی است از مجرای این ۱۵ نشریه علمی به اطلاع علاقمندان می رسد.
پاسخ من به این سوال اشاره مولوی است به این معنا که “اختیار است اختیار است اختیار”
اختیار است برای نویسنده که آنچه را معتقد است به رشته تحریر درآورد، بدون نگرانی از اینکه آیا مطلبش چاپ می شود یا نه؟ آیا امتیاز لازم برای ترفیع سالانه یا ارتقای رتبه دانشگاهی را می آورد یا خیر؟ آیا می توان با این مطلب ۲ دو نمره برای پایان نامه گرفت یا خیر؟ اصلا آیا با این مطلب منتشره در عطف اجازه دفاع می دهند یا نه؟
اختیار است برای خواننده که به سراغ عطف بیاید یا خیر؟ اگر دانشجوست استادش گله نمی کند که چرا فلان مقاله را در بهمان نشریه علمی-پژوهشی نخوانده ای؟ چون خواننده صاحب اختیار است اگر دوست دارد به سراغ عطف میآید با لذت آنرا می خواند و نظر خود را درباره آنچه که خوانده بیان می کند. خواننده از فضای اختیاری و یا تعاملی و متنوع عطف لذت می برد و به سراغش می آید.
اختیار است برای سردبیر خوش ذوقش که آنرا منتشر کند یا خیر؟ اما شاید در این قسمت گاهی اختیار از سردبیر عطف سلب می شود و مجبور به ادامه راه است. نه اینکه اجبار سازمانی که چه بسا توقف عطف موجبات خوشحالی عده ای را هم مهیا سازد. سید جلال حیدری نژاد مجبور به انتشار عطف است زیرا خوانندگان فراوان عطف به فضای تعاملی، دوستانه و متفکرانه عطف که به مذاق خیلی ها خوش آمده عادت کرده اند و با توقف عطف دچار نوعی سرخوردگی خواهند شد. پس با شناختی که از سید جلال حیدری نژاد دارم، سردبیر خوش فکر عطف هرگز چنین جفائی را بر خوانندگان فهیم عطف روا نخواهد داشت.
پس پیش بسوی آینده ای روشن برای عطف و عطف پسندان
