این مطلب ترجمهایست از مقاله ? BackTalk: Can Libraries Save Democracy که توسط Michael Baldwin نوشته شده است.
هیچ ملتی نمیتواند هم جاهل باشد و هم آزاد. این گفته توماس جفرسون باید ذکر همیشگی کتابداران کتابخانههای عمومی باشد. آزادیای که ما به یمن دموکراسی از آن بهرهمند هستیم، به علت ناآگاهی عمومی و بیتفاوتی سیاسی مردم [آمریکا] در معرض خطر قرار گرفته است. چنانچه کتابداران کتابخانههای عمومی در قبال این موضوع قبول مسئولیت کنند، میتوانند بخش بزرگی از راه حل باشند, در غیر این صورت، کتابخانهها در زمره اولین مؤسساتی خواهند بود که در صورت فروپاشی دموکراسی ویران خواهند شد.
آمریکاییها تازه فهمیدهاند که گرفتار یک بحران سهجانبه شدهاند: رکود اقتصادی، جنگ، حوادث غیرمترقبه ملی. دولت فدرال این سه بحران را بهانه کرد تا آزادیها را محدود کند. اضمحلال دموکراسی و آزادیهای ما در سالهای اخیر ناشی از اهمال و بیاعتنایی خودمان است. ثروتمندان در پی زوال و تضعیف اکثریت قاطع در حکومت، دولت فدرال را برای نیل به منافع خاص گروهی خود خریدهاند.
مشکلات جاری ملی برای کتابداران فرصتی فراهم کرده است تا نقش و اهمیت کتابخانههای عمومی در برقراری آزادی و دموکراسی را به همگان ثابت کنند. این مشکلات انگیزهای در درون ما ایجاد کرده است تا حرفه خود را دوباره بسازیم و در طی این فرایند آمریکا را نیز از نو بسازیم.
هیچ ملتی نمیتواند هم جاهل باشد و هم آزاد. این گفته توماس جفرسون باید ذکر همیشگی کتابداران کتابخانههای عمومی باشد. آزادیای که ما به یمن دموکراسی از آن بهرهمند هستیم، به علت ناآگاهی عمومی و بیتفاوتی سیاسی مردم [آمریکا] در معرض خطر قرار گرفته است
اولویت دادن به مسئولیتهای مدنی
ما کتابخانه را به عنوان مؤسسه آموزشی- اطلاعاتی، و به عنوان یکی از مراکز دموکراسی توده مردم که نقش تعیینکنندهای در وحدت اجتماعی و رفاه اقتصادی دارد، تحسین میکنیم. هنوز کتابخانههایی وجود دارند که بر مبنای «فهرست اولویتهای کتابداری» فعالیت میکنند و موقعیت اجتماعیشان به مؤسسهای مطالعاتی تفریحی تنزل پیدا کرده است که تنها موظف است از آموزش و پرورش حمایت کند. اکنون این گونه کتابخانهها در حاشیه قرار دارند. فعالیت بر مبنای اولویتهای تعیین شده در «فهرست اولویتهای کتابخانهها» برای کتابخانه هیچگونه موفقیت و احترامی در پی نخواهد داشت. کتابخانههای عمومی از نظر مالی خیلی کم مورد حمایت قرار میگیرند و در صورت کاهش عایدات محلی از جمله اولین مؤسساتی هستند که درآمدشان کاهش پیدا میکند. در دهههای گذشته ما این روند را تجربه کردهایم ولی هنوز رسالت کتابخانه را به گونهای بازبینی نکردهایم تا منزلت آن از نظر اجتماعی ارزشمندتر و از لحاظ سیاسی قابل دفاعتر باشد.
چه تغییری در رسالت کتابخانه ارزش اجتماعی آن را بالا میبرد و به ما اطمینان میدهد که کتابخانه از نظر تأمین بودجه به رسمیت شناخته خواهد شد؟ این ایده اولین بار در سال ۱۸۵۲ مطرح شد که اعضای هیات امنای کتابخانه عمومی بوستون از مسئولین شهر خواستند تا بودجه کتابخانه را از مالیاتهای دریافتی تأمین کنند. دلیل آنها چنین بود: گسترش راههای نشر اطلاعات عمومی بسیار ضروری است، تا بدین طریق، تا حد امکان بیشترین تعداد افراد به خواندن و فهمیدن مسائل جاری راجع به مهمترین بنیانهای جامعه ترغیب و تحریک شوند … و این نیز بسیار حائز اهمیت است که ما، به عنوان انسان، وادار به تصمیمگیری شویم و در تصمیمگیریها شرکت کنیم، خواه جاهلانه، خواه عالمانه.
۵۰ سال پیش جستاری درباره کتابخانه عمومی پاسخ مشابهی داشت. کتابخانه عمومی باید به عنوان مؤسسه سیاسی ابتدایی مورد توجه قرار گیرد که اطلاعات مورد نیاز شهروندان را فراهم میکند تا آنها وظایف مدنی خود در قبال دموکراسی را به خوبی انجام دهند. امروزه این مأموریت از اهمیت بیشتری برخوردار شده است، زیرا نظام آموزش همگانی [ما] فارغالتحصیلان صرفاً درسخواندهای بیرون میدهد که بعداً در اختیار نظام اقتصادی درندهخویی قرار میگیرند، و این نظام آنها را از همکاری با نهادهای سیاسی ما برحذر میدارد.
کتابداران هیچگاه به لزوم بهرهبرداری از ساختار عالی و فطری کتابخانه به عنوان مدافع دموکراسی توجه نکردهاند. و امروز اذعان میکنیم که ما بخشی از مساله انحطاط دموکراسی هستیم و این امر خطر قریبالوقوع سقوط به ورطه استبداد را در پی خواهد داشت.
اگر هدف اولیه کتابخانهها در ۵۰ سال گذشته پرورش شهروندان آگاه بوده است، پس امروز آمریکا باید کشوری متفاوت باشد. مردم باید درباره موضوعات سیاسی آگاهی بیشتری داشته باشند. عملگرایی توده مردم باید مکمل فعالیتهای اجتماعی آنها باشد. حق رأی باید به عنوان موهبت ارزشمندی شناخته شود که شهروندان آگاه آن را مورد استفاده قرار میدهند. سیاستمداران در جهت تأمین منافع همگانی تلاش میکنند، زیرا شهروندان اعمال نفوذ سیاسی سیاستمدران در جهت تأمین منافع شخصیشان را تحمل نمیکنند.
اقدام کنید
شاید هنوز خیلی دیر نشده باشد. اقداماتی که کتابداران کتابخانههای عمومی برای حفظ دموکراسی باید انجام دهند، چنین است:
- احکام و گزارشات مربوط به رسالت کتابخانه را دوباره مورد بررسی قرار دهید، آنچه را که مربوط به حفظ دموکراسی به وسیله فراهم کردن اطلاعات مدنی است، در اولویت قرار دهید. به خاطر داشته باشید که تاکنون هیچ مؤسسه مهم دیگری این مسئولیت را بر عهده نداشته است.
- از ارائه منفعلانه اطلاعات و این فلسفه که «به مراجعهکننده هرگونه اطلاعاتی را که لازم دارد، ارائه دهید» صرفنظر کنید. آمریکاییها در میان انبوهی از رسانههای بیهوده غرق شدهاند و این سرگرمیهای بیهوده آنها را به سمت بیتفاوتی سیاسی منحرف کرده است .
- به کتابداران به عنوان متخصصین اطلاعات مدنی آموزش دهید تا به رشد و گسترش برنامههای نقادانه بپردازند، عملاً موضوعات اطلاعات محور را منتشر کنند و فعالیت سیاسی مسئولانه در غالب یک رفتار غیرمتعصبانه را تشویق کنند.
- علاقه همگانی را نسبت به موضوعات سیاسی و اجتماعی برانگیزید و کتابخانهتان را به عنوان یک مرکز عملیاتی- اطلاعاتی مدنی به بازار عرضه کنید.
- با سازمانهای ملی، محلی که دموکراسی را ارتفا داده است و رهبر اخلاقی و مسئولیت مدنی دارند، همکاری کنید.
پس از قانون اساسی، کتابخانههای عمومی مهمترین ابداع جامعه دموکراتیک آمریکا است
ما در نقطه عطف زمان قرار داریم و نباید وجود دموکراسی آمریکایی را امری بدیهی بپنداریم، چرا که این دموکراسی ممکن است از بین برود، همان طور که در یونان و جمهوری روم از بین رفت.
پس از قانون اساسی، کتابخانههای عمومی مهمترین ابداع جامعه دموکراتیک آمریکا است. این کتابخانهها با نفوذ اجتماعی خود میتوانند شرایطی را فراهم کنند تا ایالات متحده به سرنوشت دموکراتیک خود بازگردد. چنانچه اجازه دهیم دموکراسی از بین برود تاریخ ما را سرزنش خواهد کرد و مقصر خواهد دانست. من تام پاین نیستم اما برای لحظاتی ردا و کسوت او را به امانت گرفتهام. و اینک زمان آن فرا رسیده است که همه کتابداران خوب به کمک کشورشان بشتابند!
منبع:
http://www.libraryjournal.com/article/CA250022.html
[۱] . BackTalk: Can Libraries Save Democracy ?