“عطف” روزهای پرشتاب اسفند و سالی که گذشت! (۱)

قرارمان این بود که نقاط ضعف و قوت خودمان را از دریچه چشم مخاطبان و کارشناسان بدانیم.از نامه و تلفن و پیامک هم برای گرفتن نظرات بیشتر دریغ نکردیم. اما روزهای پایانی اسفند مانند همیشه شتاب بسیار دارند و فرصت را از آدم میگیرند .خلاصه که نمیشود توقع زیادی داشت از ایرانیان آنهم در روزهای پایانی اسفند، کسی که وقت بگذارد کم است،دل بسوزاند کمتر. ولی ما باید میدانستیم در چشم و دل دیگران چه جایگاهی داریم. هم برای عطف خوب بود و هم برای مخاطب عطف.آنانکه  راه و مشی عطف را میشناسند میدانند که عطف یک سر سوزن به دنبال مدح بی دلیل و تمجید بی علت هیچ کس نبوده و نیست و این را برای خود  نیز  روا نمیدارد و بیشتر علاقه دارد تا زیر تازیانه نقد آبدیده شود، تا به مدد نظرات مختلف و حتی مخالف، راه خود را بهتر و بیشتر بشناسد و بداند که این راه که میرود شاید بهترین و برترین راه نباشد و این خودشناسی و اگاه شدن بر نواقص  بیشتر از دست و زبان کسانی بر میآید که از دورتر عطف را نظاره میکنند ، برای خیلی ها نامه های الکترونیک و غیره فرستادیم،یک باره و چند باره، همه گرفتار بودند، تلفن زدیم،عذر خواستند،توضیح دادیم،سرشان شلوغ بود، …شاید هم حق دارند، خصوصا اساتید و کارشناسان رده بالا، شاید هم گرفتارند،شاید هم روزهای  اسفند برای آنها  پر شتاب میگذرد،…شاید حق دارند،  اما مخاطبان “عطف” بیشتر حق دارند،خوانندگانی که این رسانه را میخوانند و دلبسته آن هستند. ما هم تلاشمان را کردیم و مثل همیشه کسانی که علم را به عمل گره میزنند جوابمان را دادند،کسانی که رسانه را نردبان شخصی فرض نمیکنند برایمان نوشتند، افرادی که آگاهانه رسانه های مستقلی چون “عطف” را حمایت میکنند ما را از نظرات خود باخبر کردند و البته هیچ کدام از اینها دلیل بر این نیست که انانی که ما را از نظرات خود آگاه نکردند با ما همدل نیستند،یعنی ما اینطور فکر نمیکنیم و همه را میگذاریم به حساب روزهای پر شتاب اسفند ماه و گرفتاری های ریز و درشت ایرانیان. یک سال بر عطف گذشت و حالا پس از یکسال شما میتوانید مستقیم و غیر مستقیم از لابه لای سطوری که نوشته و برای  عطف فرستاده شد، نه فقط جایگاه عطف را بلکه جایگاه مخاطبان عطف و نویسندگان عطف و همه کتابدارانی که در سراسر ایران با این رسانه همراه و همدل هستند بدانید و بخوانید.ما هیچ وقت فراموش نمیکنیم که عطف برای همه کتابداران ایران است، شما هم فراموش نکنید!

این گزارش در دو بخش می آید:

دربخش نخست نظرات چند تن از اساتید را میخوانید.

و دربخش دوم که در همین شماره می‌آید نظارت تنی چند از کارشناسان و دانشجویان دوره های مختلف

دکتر محمد حسین دیانی

هرفرد یا گروهی که وارد دنیای اشاعه فرهنگ و دانش از طریق انتشار مجله به صورت چاپی و الکترونیکی  می شود، هدفی جز ارتقای فر هنگ و دانش درحوزه خاص خود در سر نمی پروراند. ابتدایی ترین نکته ای که در این مسیر باید به آن توجه کرد این   است که قرار است نشریه چاپی و الکترونیکی تداوم یابد و خوانندگانی دایمی و روز افزون برای خود فراهم آورد. برای اینکه دایره خوانندگان هم به لحاظ کمیت و هم به لحاظ کیفیت محدود نباشد ، هر پیام یا نوشته ای که در یک نشریه فرهنگی علمی منتشر می شود، باید برانگیزننده افراد در مشارکت با کیفیت باشد،  حرمت افراد و جایگاه سازمانها ی دخیل در رشته را حفظ کند و همدلی را بر هر صفت دیگری ترجیح دهد.  خوب است که این ویژگیها  هم در مقالاتی که منتشر میشود و هم در نظراتی که دیگران در باره افراد، مقاله یا سازمان ابراز می دارند مراعات شود. خیال می کنم که برخی از این موارد در عطف شماره ۵ مراعات نشد و بیهوده و بدون دلیل ارزش دست آوردی  مهم برای  حرفه  دست کم گرفته  و بیهوده نظرات کسانی که به پرسشی خاص از سوی عطف اقدام کرده بودند سوگیرانه تلقی شد.

عطف نیز  باید به حساسیت برخی موضوعی توجه کند و پرسشهایی که می تواند نقد های عیر همدلانه در پی داشته باشد مطرح نکند. به ویژه هنگامی که چند و چونی نظر ما در ماهیت قضیه  که متاثر از متغیرهای برون حرفه ای است  تغییر بوجود نمی آورد

دکتر رحمت الله فتاحی

عطف همچنان در کلاس بالایی از ژورنالیسم قرار دارد و توانسته است معیارهای این مقوله را تا حد امکان حفظ کند. به نظر من نقاط قوت آن را می توان در موارد زیر مشاهده کرد:

1. تنوع مطالب به شکل سرمقاله، گفتگو، مقاله، گزارش، مرور گذشته ها، و …
2. تنوع آدمها که مقاله می دهند و یا با آنها گفتگو می شود
3. جذابیت تصاویر
4. …

در مورد محتوا نیز خوب کار شده است و می توان مطالب جدید و مطرح اما ناپیدای جامعه کتابداری و اطلاع رسانی را در عطف پیدا کرد. این همان رویکرد ژورنالیستی است. حتی این مطلب را می توان در عنوان های جذاب هر بخش مشاهده کرد.

اما در مورد ساختار و چیدمان مطالب در صفخه نخست و صفحات بعدی، بهتر است بازنگری کنید. چرا صفحه نخست فقط دارای دو بخش است و بعد از “ورود” به عطف، سایر مطالب قابل دسترش می شود. چرا همه مطالب را از همان صفخه نخست قابل دسترس و مطالعه نمی کنید؟ شاید ساختاری نظیر سایت لیزنا و یا تابناک جالب تر باشد.

بهتر است جای سرمقاله (ستون سمت راست) و سایر محتوا (ستون سمت چپ) را جابجا کنید. نباید تصور شود که خوانند حتما باید ابتدا و در سمت راست، سرمقاله را ببیند و بخواند.درازای صفحه دوم نیز زیاد است و خوانند باید اسکرول کند تا به مطالب دیگر هدایت شود. این جالب نیست. باید تا جای امکان از اسکرول کردن خودداری شود.

مرتضی کوکبی

با سلام و احترام، در پایان سال اوّل کار عطف، به شما و همکاران پرتلاشتان صمیمانه خسته نباشید عرض میکنم. راستش به دلیل مشغله زیاد و کمبود وقت، فرصت نمیکردم زیاد به عطف نگاه کنم. امّا بی اغراق هر بار که نگاه میکردم لذّت میبردم. مجموعه خوبی فراهم کرده اید. نمیدانم چه مشکلاتی در پیش رو داشته اید و خواهید داشت. امّا بی گمان در شناسایی رشته و پیشبرد آن تأثیر بسیاری داشته اید. هنگامی که به عطف نگاه میکنم و عکسها و نوشته های استادان را در آن میبینم به این باور میرسم که در میان جامعه کتابداری کشور جای بسیار بزرگی باز کرده اید. امیدوارم در سال آینده اگر زنده باشم با عطف همکاری بیشتری داشته باشم. از همکاری اندکی که در سال گذشته داشته ام اصلاً راضی نیستم. تنها یادآوری میکنم که در سر کلاسهای خود همکاری با عطف را سفارش کرده ام و خواهم کرد. باز هم صمیمانه خسته نباشید عرض میکنم و به شما قول میدهم در کنارتان خواهم بود.

دکتر نجلا حریری

عطف نشریه متفاوتی است که مطالب آن را معمولاً خواندنی و جذاب یافته ام. این نشریه فرصتی فراهم کرده که کتابداران نگاه خود به مسائل روز کتابداری و نیز دانسته های خود را به آسان ترین وجه با دیگران به اشتراک بگذارند. از همکاران با ذوق عطف که بی هیچ چشمداشت و صرفا با عشقی که به اشاعه اطلاعات دارند، این راه را با تمام دشواری ها ادامه می دهند سپاسگزارم و امیدوارم کتابدارانی که شوقی برای خواندن و ذوقی برای نوشتن دارند، عطف را بخوانند و برای عطف بنویسند.