کتابخانه ها و محاسبه ابری

این مطلب نوشته مت گلندر است که توسط پیروز ابراهیمی ترجمه شده است.

 

خلاصه اجرایی

محاسبه کامپیوتری مدلی از فناوری جدید برای خدمات IT است که بسیاری از کسب و کارها و سازمانها از آن استفاده می کنند. محاسبه کامپیوتری به آنها این امکان را می دهد که از تجهیزات و سرورهای مختلف میزبانی محلی و درگیری مداوم با نواقص سخت افزاری، نصب نرم افزارها، به روز رسانی ها و موضوعات مربوط به سازگاری خود داری کنند. محاسبه کامپیوتری در بسیاری از سازمان باعث ساده شدن فرآیندها و صرفه جویی در زمان و پول شود. در این مقاله محاسبه کامپیوتری تعریف شده است و نحوه تفاوت از سایر موارد محاسبه ای نشان داده شده است. هم چنین در این مقاله بحث شده است که چگونه راه حل های محاسبه ابری می توانند در سه حوزه اساسی برای کتابخانه ها مفید باشند:

فناوری، داده ها و جامعه.

 

مقدمه

محاسبه ابری نحوه ساخت سیستم ها و ارایه خدمات را می تواند تغییر دهد و به کتابخانه ها فرصتی را برای توسعه تاثیر خود ارایه می دهند.

محاسبه ابری موضوع مهمی برای بحث و مناظره در هر کسب و کار یا سازمانی شده است که بر فناوری متکی هستند. هر فردی که به اینترنت متصل است شاید از نوعی محاسبه ابری بر یک اساس منظم استفاده می نماید. همه افرادی که از جی میل گوگل استفاده می کنند، یا عکسها را در سایت فلیکر سازمان دهی می کنند یا با موتور جستجوی Bing وب را جستجو می کنند، با محاسبه ابری سروکار دارند. همانطور که جئوفری مور اشاره می کند، جالبترین موضوع درمورد محاسبه ابری این است که به عنوان فناوری برای شرکتهای کسب و کار شروع نشده است بلکه توسط مردم با خدماتی مانند فیسبوک و فلیکر به وجود آمده است.

کسب و کار در چند سال گذشته بررسی ارزش محاسبه ابری را آغاز کرده اند و موجب شده اند که محاسبه ابری راه حل فناوری مهمی برای کسب و کار و سازمانهای سراسر دنیا شود. با بررسی چشم انداز اطلاعاتی و فناوری گسترده تر، یافتن گزارشهای موفقیت در تغییر به محاسبه ابری، گزارشهای فاجعه و بحث و مناظره زیاد در مورد این که مواردی محاسبه ابری محسوب می شوند و چه موارد محاسبه ابری محسوب نمی شوند، کار سختی نیست. در این مقاله تلاش شده است که نحوه استفاده کتابخانه ها از محاسبه ابری به طور خاصی بررسی شود و بررسی شود که قبل از تغییر روش جهت استفاده از محاسبه ابری لازم است که چه نیازهایی در نظر گرفته شوند.

 

 

محاسبه ابری چیست؟

در ابتدای این بحث بهتر است تعریفی از محاسبه ابری ارایه شود. گروه گارتنر محاسبه ابری را به شکل زیر تعریف کرده است: “سبکی از محاسبه که در آن توانایی های IT قابل اندازه گیری و انعطاف پذیری زیاد با استفاده از فناوریهای اینترنتی به عنوان خدماتی به مشتریان خارجی عرضه می شوند”. KPMG در ارایه های مختلف این مورد را به چهار نوع مختلف از محاسبه ابری تقسیم می کند: زیرساختار، پایگاه، برنامه های کاربردی و خدمات. برای قابل درک کردن بیشتر این مفاهیم برای هر یک مثالهایی به شکل زیر ارایه شده است:

[table id=1 /]

جدول بالا شرح می دهد که چرا تعاریف متفاوتی برای محاسبه ابری وجود دارد. بسیاری از خدمات ابری شامل دو یا چند مورد از این نوع هستند. به عنوان مثال، Google docs زیرساختار و برنامه های کاربردی را ارایه می دهد. هم چنین باید توجه داشت که بسیاری از خدمات و برنامه‌های کاربردی ابری از زیرساختار ابری ارایه دهنده دیگری نیز استفاده می کنند تا خدمات خود را اجرا سازند که در قسمتهای دیگر این مقاله مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

 

چرا محاسبه کامپیوتری متفاوت است؟

در بخش اعظمی از بیست و پنج سال گذشته، توسعه نرم افزاری و مهندسی سیستم به طور عمده بر کامپیوتر شخصی تمرکز دارند. مشخصه دوره کامپیوترهای شخصی برنامه ها و سیستم عامل های یکپارچه و اختصاصی بود که چرخه های عرضه و زمان توسعه طولانی داشتند. در آن محیط طراحی نرم افزار مجزا شده بود و همه توجه تنها به یک برنامه کاربردی تمرکز شده بود.

در محاسبه ابری، سخت افزار و عاملیتی که به شکل سنتی نصب شده اند و در محیطی محلی اجرا می شوند، حالا در شبکه در ابر اینترنتی اجرا می شوند. اساسا ابر اینترنتی، پایگاه توسعه و سیستم عاملی می شود که برنامه نویسان اجزاء نرم افزاری قابل استفاده مجدد و دایما به روز رسانی شده‌ای را برای آن می نویسند که در شبکه ارایه می شوند و آنها را می توان در سایر برنامه های کاربردی وب تعبیه کرد یا به طور آزادی به آنها جفت کرد.

کتابخانه‌‌ها حدودا بیش از یک دهه است که از بعضی خدمات محاسبه ابری استفاده می کنند. پایگاه‌های داده آنلاین به شکل برنامه های کاربردی ابری قابل دسترسی هستند. کاتالوگ های بزرگ اتحادیه را می توان را به عنوان برنامه های کاربردی ابری تعریف کرد. با این حال، بهتر است در بیرون از کتابخانه های نیز بررسی کرد تا بتوان موضوع ارزشی محاسبه ابری را بهتر درک کرد.

چرا کسب و کارها و سازمانها از راه حل های محاسبه ابری استفاده می کنند؟

جف بزوس آمازون مکررا در مورد قانون ۳۰/۷۰ سخن گفته است. او بیان کرده است که می‌توان نشان داد که کسب و کارهایی که برنامه های کاربردی را اجرا می سازند، ۷۰% از زمان و پول خود را صرف پشتیبانی از زیرساختار موردنیاز برای حفظ دوام کسب و کار خود می کنند. این کار تنها ۳۰% زمان و پول را برای کار در مورد نوآوری و روشهایی برای بهبود و رشد کسب و کار آنها باقی می گذارد. هم چنین او نشان می دهد که زمانی که کسب و کاری، برنامه‌های کاربردی مهم خود را به راه حل مبتنی بر ابر تغییر می دهد، می تواند این نسبت را معکوس کند و ۷۰% از زمان و پول خود را صرف بهبود و رشد کسب و کار خود کند. در گفتگوی جدیدی با مدیر یکی از کتابخانه های تحقیقات دانشگاهی بزرگ، این پیشنهاد مطرح شد. او شروع به خنده کرد و گفت که او آرزو دارد که تنها ۷۰% از زمان و پول را صرف زیرساختار کند.

جان واترز نمونه ای از این قانون را در عمل نشان می دهد. او مدیر اجرایی دبیرستان آنلاین مینه‌سوتا (MNOHS) است که پشتیبانی همه دوره های اینترنتی دانش آموزان خود را بر عهده دارد.   او در هنگام صحبت در مورد دلیل تغییر رویه او به راه حل ابری بیان می کند:

” پشتیبانی از تعداد زیادی کامپیوتر مختلف، کار خیلی سخت و طاقت فرسایی بود… تا این اواخر، مدرسه آن کامپیوترها را با ارسال CD ها یا نرم افزارهای مجاز تهیه کرده بود و دانش آموزان را از طریق دانلودها یا منابع آزاد و برنامه های کاربردی مورد استفاده آن راهنمایی می کردند. … MNOHSشروع به جستجوی روش جدیدی کرد. … مدرسه برنامه آزمایشی را برای بررسی سیستم طراحی شده برای تغییر کل عملیات به ابر راه اندازی کرد. … کارهای دانش آموزی دیگر در کامپیوترها قرار نداشتند. همه برنامه های کاربردی و داده ها در ابر ذخیره می شدند. دیگر از CD استفاده نمی شد. دیگر نیازی به دانلود نبود. و اگر لپ‌تاپی خراب می شد یا کسی آن را می‌دزدید، کارهای دانش آموزان از بین نمی رفتند.

اساسا این کار به دبیرستان آنلاین مینه‌سوتا این امکان را می داد که تلاشهای خود را از مدیریت فناوری به تمرکز بر آموزش و تحصیل تغییر دهد. این موضوع باید هدف راه حل های محاسبه کامپیوتری باشد تا به کسب و کار یا سازمان این امکان را ارایه دهد تا بر کسب و کار یا ماموریت اصلی خود تمرکز کند نه اینکه فناوری آن کسب و کار یا ماموریت را به مصرف کنندگان آنها ارایه دهد.

محاسبه کامپیوتری چه راه حل هایی را می تواند برای کتابخانه ها ارایه دهد؟

آیا تغییر روش به محاسبه ابری و کتابخانه ها مسایل واقعی آنها هستند که می توان آنها را حل کرد؟ پاسخ این سوال بله است. جامعه کتابخانه می‌تواند مفهوم محاسبه ابری را برای افزایش قدرت همکاری و ایجاد حضور معنادار و یکپارچه در وب به کار برد. این رویکرد در محاسبه می تواند به کتابخانه در صرفه جویی در وقت و پول کمک کند و به ساده سازی جریان کاری کمک کند.

فهرست مختصری از زمینه های بالقوه برای بهبود می تواند موارد زیر باشد:

  1. اکثر سیستم های کامپیوتری براساس فناوری قبل از وب ساخته شده اند.
  2. یکپارچه سازی سیستم هایی که با استفاده فناوری قبل از وب در نت ایجاد شده اند، مشکل تر و پرهزینه تر است.
  3. کتابخانه ها اغلب داده های یکسانی را صدها و هزاران بار ذخیره و حفظ می کنند.
  4. حضور کتابخانه در وب با پراکنده شدن داده‌های کتابخانه در سیستم های توزیعی تضعیف می شود.
  5. سیستم های مستقلی که کتابخانه اجرا می کنند، باعث می شود که همکاری بین کتابخانه ها سخت و پرهزینه باشد.
  6. جستجوگران اطلاعات که در محیطهای مشترک وب و سیستم های توزیعی کار می کنند، باعث می شوند که وارد شدن کتابخانه به جریان کاری آنها سخت شود.
  7. بسیاری از سیستم ها تنها از ۱۰% ظرفیت خود استفاده می کنند. ترکیب سیستم ها با محیط ابری می تواند ردپای کربن را کاهش دهد و کتابخانه را سبزتر (سازگار با محیط زیست)کنند.

این بهبودها را می توان به سه گروه اولیه تقسیم کرد: فناوری، داده و جامعه. هر کدام از این گروه‌ها هم فرصتهای کلی و هم فرصتهای منحصر به فردی را برای کتابخانه ها ارایه می دهند. در ابتدا آن فناوری بررسی می شود که بیشتر سیستم های رایج کتابخانه ای از چندین مزیت سطح محاسبه ابری استفاده می کنند.

 

بهبودهای فناوری

اساسا راه حل های محاسبه ابری در فناوری رایج ساخته می شوند و باید طوری معماری شوند که امکان تغییرات فناوری را بدهند. با بررسی ظهور دستگاه های سیار، می توان مشاهده کرد که چگونه کسب و کارها و سازمانهایی که در محیط ابری عمل می کنند، می توانند خدمات خود سریعتر و کم هزینه تر در دستگاههای جدیدتر تطبیق داده و ارایه دهند.

سیستم مدیریت کتابخانه (LMS، که به سیستم منسجم کتابخانه یا ILS نیز مشهور است) نقطه اتکای کتابخانه ها است. سیستم های مدیریت کتابخانه ای قبل از وجود اینترنت و وب توسعه یافته بودند و معمولا سیستم های اختصاصی بسته ای هستند. بهره‌گیری از فناوریهای جدید در هنگام ظهور برای چنین سیستم های بسته ای کار سخت و پرهزینه ای است. هم چنین یکپارچه سازی با سیستم های خارجی کاری مشکل است و کتابخانه ها باید برای انجام هر نوع یکپارچه سازی باید بر فروشندگان خود تکیه کنند.

کتابخانه ها در طول زمان نیاز دارند که سیستم های بیشتری را برای مدیریت مجموعه های در حال تغییر اضافه نماند که شامل مدیریت دقیق فیزیک تا ترکیبی از مجموعه های فیزیکی دیجیتالی و مورد تایید می شود. از آنجایی که این سیستم ها به تنهایی عمل می کنند، یکپارچه سازی آنها سخت است و گاهی اوقات غیرممکن است. برای مدیریت خدمات اصلی کتابخانه ای چه مواردی را می توان در محیط ابری تغییر داد؟

مورد اول امکان معماری باز خدمات محور است. بسیاری از راه حل های ابری این نوع باز بودن را در رابط های برنامه کاربردی منتشر شده (APIها) ارایه می دهند که هر برنامه نویسی می‌تواند از آن بهره برد. این نشان می دهد که اگر خدمت یا فناوری جدیدی به وجود آید، کتابخانه ها برای بهره گیری از این خدمات و فناوریها همیشه بر فروشنده یا شخص ثالث دیگری وابسته نخواهد بود. سیستم های موجود کتابخانه ای برای ارتباط با خدمات خارجی از APIها استفاده می کنند اما آنها هم چنان سیستم های اختصاصی بسته ای هستند که یکپارچه سازی آنها با خدمات خارجی سخت است. اندرو پیس در این مورد بیان می کند، “… تنها در خواست اینکه سیستم های محلی برای سایر خدمات وب فراهم باشند و به عنوان سیستم های مستقلی ایجاد نشوند، موجب کاهش تقاضا می‌شود”. زمانی که سیستم های کتابخانه ای به عنوان راه حل های ابری باز استفاده می‌شوند، در آن صورت خود جامعه کتابخانه می تواند برای ایجاد توسعه در خدمات اصلی خود عمل کند و مهم تر از آن اینکه این خدمات را با استفاده از راه حل های ابری در سراسر جامعه کتابخانه ای به اشتراک بگذارد. این کار امکان یکپارچه سازی دو خدمت به عنوان یک خدمت و استفاده مجدد آن در جامعه را به وجود می آورد.

مورد دوم اینکه کتابخانه ها می توانند از کسب و کار فناوری دور شوند و بر ایجاد مجموعه، خدمات ارایه پشتیبانی به مشتری و نوآوری تمرکز کنند. سرورها را می توان متوقف ساخت و دیگر نیازی به تعویض پنج ساله (یا کمتر) نیست. دیگر لازم نیست که کارمندان بسته های نرم افزاری پیچیده مورد نیاز برای اجرای سیستم های محلی را حفظ کنند و در مورد سازگاری بسته ای در طول به روز رسانی ها نگران باشند. در عوض می توان از مهارتهای فنی برای توسعه خدمات ابری در محیط آنها و توسعه محیط به سایر خدمات ابری استفاده مجدد کرد.

 

کارآمدی های داده ها

زمانی که داده ها در ابر ذخیره می شوند، چندین مزیت وجود دارد. اکنون داده‌های مشترک به راحتی بین خدمات و کاربران به اشتراک گذاشته می شوند. دیگر نیازی به ذخیره سازی محلی، نگهداری و داشتن نسخه های پشتیبان نیست. می توان قراردادهایی را برای به اشتراک گذاری داده‌ها ایجاد کرد که معمولا خاص یک کسب و کار یا سازمان است. و در نهایت زمانی که کتابخانه‌‌ها به شکل گسترده ای داده ها و کاربران را یکی می سازند، می توانند مقیاس وب را به دست آورند، چیزی که محیط آن را ممکن ساخته است.

ذخیره سازی داده ها در ابر نیز مانند مزیتهای فناوری به کار برده شده و قابل دسترسی به عنوان راه‌حل های ابری، می تواند مزایای زیادی برای کتابخانه ها داشته باشد. روش آسان این است که داده های یکسانی را تشخیص داد که صدها و هزاران باد در کتابخانه ها ذخیره شده اند. در نظر داشته باشید که چه تعداد نسخه از داده های فهرست بندی شده مجموعه نشریه ای مانند اکنومیست وجود دارد. و هر کتابخانه در صورت نیاز به تغییر در فهرست بندی داده ها برای به روز کردن آن باید آن تغییر را انجام دهد. زمانی که این داده ها در ابر حفظ می شوند، نگهداری و پشتیبانی از این داده ها حالا یکبار انجام می شود و زمانی که تغییری مورد نیاز باشد، زمانی که کتابخانه آن تغییر را انجام می دهند، همه آن را دریافت می کنند.

مزیت بزرگ دیگر داده های ذخیره شده در ابر این است که فرصتی برای همکاری و هوش مشارکتی وجود دارد. کتابخانه ها می توانند توافق کنند که بخشهای مشترکی از داده ها را برای ایجاد مجموعه مشارکتی، حفاظت یا دیجیتال سازی اشتراکی، به اشتراک گذاری مشارکتی مطالب و … به اشتراک بگذارند. و خدمات جدید با داده های خیلی جمع آوری شده می توانند مانند خدمات ارایه پیشنهاد مبتنی بر اساس گسترده ای از داده های کاربردی ایجاد شوند.

همانطور که در بخش بالا بیان شد، زمانی که داده های کتابخانه‌ای به طور گسترده ای در سیستم ها توزیع می شوند، باعث تضعیف حضور کتابخانه در وب شود. زمانی که موتورهای جستجویی مانند گوگل، یاهو و بینگ می توانند از ذخایر داده های بزرگ بهره برند، می توانند فرصتهای جدیدی را برای کار مشترک در بهینه سازی موتور جستجو به وجود آورند یا بهبود مجموعه های کتابخانه‌ای که مرتبط به موتورهای جستجو هستند در نتایج جستجو بیشتر نمایش داده می شوند. این مورد، کار پیچیده و در حال تغییری است که ممکن است انجام آن در کتابخانه های انفرادی منع کننده باشد. هم چنین داده های جمع آوری شده می توانند مجموع بیش از حد بزرگی از کاربرانی را جذب کنند که با داده ها تعامل دارند، می توانند به آنها اضافه نموده و آن را دوباره به کار برند. نتیجه این است که هر کاربر موجب سود کاربر دیگر می شود.

 

قدرت جامعه

کتابخانه ها تقریبا با استفاده از محاسبه ابری فرصت منحصر به فردی برای ایجاد شبکه آنلاین جامعه اطلاعاتی داشته باشند. در واقع چنین جامعه ای از دو جامعه تشکیل شده است، جامعه داخلی کتابخانه هایی که با یک نهاد خاص و نهادها همکاری دارد و جامعه خارجی کتابخانه ها و جستجوکنندگان اطلاعات. ارزش کتابخانه ها به “تاثیر شبکه ای” است که در ابری که ارایه می‌دهد، جمع می شود. تلاشهای مشارکتی کتابخانه ها صرفه جویی ها و کارآمدیهای زیادی را ایجاد خواهند کرد و موجب شهرت گسترده کتابخانه ها خواهند شد و هوش مشارکتی را برای تصمیم‌گیری بهتر و پایگاهی را برای نوآوری کتابخانه ها ارایه خواهند دارد.

از دید خارجی، عرضه های محاسبه ابری جامعه اول از رسانه های اجتماعی بهره می برند. کسب و کارها و سازمان‌ها می توانند جوامع اجتماعی را در زمینه خدمات خود ایجاد کنند و در جوامع موجود مانند فیسبوک یا توییتر همکاری کنند.

جامعه داخلی از طریق ارایه فرصتها و کارآمدی های جدید برای جریان های کاری رایج شکل می‌گیرد. وظیفه ساده کار مشارکتی در مورد اسناد و حفظ کنترل نسخه تنها توسط یک سازمان به فرآیندهای دستی گسترده ای بین همکاران یا سیستم نصب شده محلی نیاز دارد تا به همکاری و کنترل نسخه کمک کند. بسیاری از کتابداران قدرت خدماتی مانند گوگل داکس را جهت کاهش تلاش کار مشترک کشف کرده‌اند. خدماتی مانند این موارد به آنها این امکان را می دهند که به راحتی در هر زمان و مکان دلخواه کارهای آتی را به اشتراک بگذارند.

توان بالقوه برای همکاری بین کتابخانه ها کاری واقعا تحولی در محیط ابری است. زمانی که داده‌ها و کارکردها در ابرها به اشتراک گذاشته می شوند، کتابخانه ها می توانند تصمیم های مشترکی را در توسعه مجموعه، محافظت و دیجیتال سازی آن در واقعیت بگیرند. همانطور که سرویس ارجاع مجازی OCLC’S QuestionPoint و قانون مشارکتی ۷/۲۴ آن نشان داده است، توانایی تنها یک کتابخانه برای کمک به مشتری فراتر از محدودیت دیوارهای (موانع) خود و ساعتهای عملکرد برای اینکه یک سرویس ابری واقعی شود، است (سال قبل Question Point پنج میلیون پاسخ خود به سوال ارجاعی را ثبت کرد).

 

مثالهای واقعی از راه حل های ابری کتابخانه ای رایج

تا حالا، تمرکز اصلی کتابخانه های در حال انتقال به ابر، خدمات اکتشافی و نیاز به افشای مجموعه های وسیع خود در وب بوده است. اگر چه OPAC های کتابخانه ای مشتریان موجود را جذب می کنند،   اما با بیشتر جریانهای کاری مشترک جستجوکنندگان اطلاعاتی یکپارچه نیم شوند. بنابراین اولین گام برای کتابخانه ها این بوده است که شروع به جمع آوری گسترده داده ها در مورد مجموعه‌های خود در منابع مشترک کنند. OCLC’sWorld Cat اولین نمونه از این مورد حالا چهل سال دارد و نسبت به وب و محاسبه ابری قدمت بیشتری دارد. کاتالوگ های اتحادیه مشابه دیگری در جهان وجود دارند که معمولا توسط کتابخانه های ملی و کاتالوگ های اتحادیه ای بزرگ مانند کتابخانه ملی استرالیا، بایریسچه استاتسبیبلیوتک در آلمان و بیبسیس در نروژ پشتیبانی می‌شوند. با این حال، ظهور وب به کتابخانه ها این امکان را داده است که دیدگاه اصلی خود را به روشهای جدید توسعه دهند.

توسعه این خدمات فراتر از مجموعه های سنتی کتابخانه ای توسط گنجینه کتابخانه ملی استرالیا (NLA) به خوبی شرح داده شده است. این کتابخانه برای انجام دو کار از وب استفاده نموده است. این کار در ابتدا با ترکیب مجموعه های کتابخانه های استرالیایی با سایر منابع اطلاعاتی و مجموعه های مهم استرالیایی و بین المللی مانند ویکیپیدیا و سپس با باز گذاشتن بیشتر این مضامین انجام می شود طوری که مردم بتوانند آن را علامت بزنند، ویرایش و جمع آوری کرده و آن را مرور کنند.

ظهور ناگهانی پروژه های دیجیتال سازی در دهه گذشته این جمع آوری اطلاعات را به جهت های دیگری سوق داده است با مثالهایی علاوه بر گنجینه NLA (NLA’s Trove) مانند Hathi Trust، OAISTER و Europeana. Hathi Trust منبعی از کتابها و ژورنال های دیجیتالی کتابخانه های تحقیقاتی مهم در ایالات متحده به وجود آورده است. OAISTER خدمتی است که توسط دانشگاه میچیگان شروع شده است و در حال حاضر توسط OCLC مدیریت می شود که در جستجوی به دست آوردن منابع دیجیتالی مهم در سراسر دنیا است. Europeana مجموعه های دیجیتالی را از گالریها، کتابخانه ها، آرشیوها و موزه های اروپایی جمع آوری می کند. چیزی که باعث اهمیت این گردآوری ها و مواردی مانند این می شود, هدف آنها برای این است که این امکان را بدهند که با سایر خدمات ترکیب شده و دوباره استفاده شوند.

سایر منافعی که از داده های جمع‌آوری شده زیاد در مورد مجموعه ها به دست می آید توانایی آنها برای جمع آوری کاربردها و نظرات کاربر هستند. Library Thing مثال خوبی از توانایی برای ایجاد خدمات ارایه پیشنهاد مبتنی بر گردآوری هزاران موردی است که مردم در کتابخانه های شخصی خود نگه می دارند.

با این حال, دلیلی برای توسعه خدمات مبتنی بر ابر تنها برای کاربران نهایی کتابخانه‌ها وجود ندارد. همانطور که مارشال بریدینگ اشاره می کند “نمی توانیم این اجازه را دهیم که تمرکز فعلی موجود بر رابط های نرم افزار نهایی, باعث خشنودی ما در مورد سیستم های نرم افزاری شود که برای خودکار کردن کارکردهای روزمره کتابخانه به کار برده ایم”.

 

فراتر از خدمات اکتشافی کتابخانه ای

اینجاست که کتابخانه ها می توانند کارآمدی‌های جدیدی را هم به شکل داخلی و هم بین کل جامعه کتابخانه ای به دست آورند. زمانی که عرضه کنند گان نرم افزار کتابخانه ای, شخصیت های کاربری را ایجاد می کنند که از نرم افزار آنها استفاده خواهند کرد, معمولا تمرکز بر شخصیتهای خارجی است اما شخصیتهای داخلی زیادی نیز وجود دارد که نیاز دارند از فناوریهای جدید و قابلیتهای وب استفاده نمایند. مثالی در این مورد با کتابداران مرجعی ارایه شده است که حالا قادر به کمک بهتر به مشتریان آنلاین و ایجاد شبکه بزرگ جهانی کتابدارانی هستند که می توانند به سوالات خاصی پاسخ دهند و به شکل ۲۴ ساعته در هفت روز هفته در دسترس هستند. چه اشخاص دیگری در کتابخانه می توانند از راه حل های ابری استفاده نمایند؟

  • کتابداران تحصیلداری که مجموعه های مختلف و زیادی را کنترل می کنند.
  • کتابداران فهرست کننده که خواهان توصیف مقادیر رو به افزایشی از اطلاعات و منابع اطلاعاتی تحت کنترل کتابخانه هستند.
  • کتابداران مجموعه ها (سریال ها) که برای حفظ کنترل و دسترسی به مجموعه های منتشر شده در وب کار می کنند.
  • کتابداران منابع الکترونیکی که مجموعه های در حال توسعه سریع و فهرستهای در حال تغییر فروشندگان را کنترل می کنند.

اغلب تغییر چشمگیر در مجموعه های کتابخانه ای، مرزهای بین نقشهای مشاغل سنتی در کتابخانه‌ها را از بین می برد. هم چنین لازم است که کتابدار تحصیلدار مجوز مطالب الکترونیکی و خرید فرمتهای مختلف اغلب یک مورد را کنترل کند. آنها نیاز دارند که به اطلاعاتی از عرضه کنند گان، تجدید نظر کنند گان، هیئت موسسان محلی و سایر کارمندان به یک حالت یکپارچه دسترسی داشته باشند. این کار به استفاده از سیستم بازی نیاز دارد که در آن بتوان به راحتی توسط سیستم های خارجی دسترسی داشت و بتوان از همان سیستم ها داده ها و خدماتی را به دست آورد.

راه حل های محاسبه ابری می توانند توسط کتابداران جریانهای کاری جدیدی ایجاد کنند زیرا فرصتی را برای پایگاه مشارکتی برای کتابخانه جهت توسعه ارایه می دهند. چهار اصل کلیدی برای پایگاه مشارکتی وجود دارد:

  • باز بودن، به این معناست که خدمات و داده ها نه تنها برای پشتیبانی بیشتر قابلیت همکاری درون و بین خدمات ابری فراهم هستند بلکه برای برنامه های کاربردی شخص ثالث و توسعه یافته توسط کتابخانه نیز فراهم هستند.
  • توسعه پذیری, به این معناست که پایگاه به راحتی با افزایش خدمات و برنامه های کاربردی جدیدی سازگار شود که توسط ارایه دهنده خدمات یا اعضای انجمن توسعه یافته اند.
  • غنی بودن داده ها, به این معناست که کتابخانه می تواند با انواع گسترده ای از اطلاعات در مورد مضامین دیجیتالی تایید شده و خریداری شده از طریق این پایگاه تعامل داشته باشد و آنها را ارایه دهد.
  • همکاری به این معناست که کتابخانه ها می توانند قدرت مشارکتی جامعه کتابخانه ها را برای نوآوری و به اشتراک گذاری راه حل ها مهار کنند.

و این دقیقا چیزی است که دنیای کسب و کار و رسانه های اجتماعی نشان داده اند که می توانند با راه حل های محاسبه ابری انجام دهند. کتابخانه ها می توانند از طریق مشارکت و ایجاد جامعه, امکانات یکسانی را داشته باشند.

 

هشدار به خریدار

با این حال اگر کتابخانه ها مجبور هستند که بیشتر خدمات خود را به ابر انتقال دهند، در آن صورت سوالاتی وجود دارد که باید بررسی شوند. مهم ترین مورد این است که آیا این خدمت باعث کارآمدتر شدن کتابخانه خواهد شد و به کتابخانه کمک خواهد کرد تا خدمات بهتری را به هیئت موسسان خود ارایه دهد. بدیهی است که اتخاذ فناوری به خاطر فناوری , تصمیم مدیریتی مناسبی نیست. زمانی که اتخاذ فناوری تعیین می شود, راه حل ابری این کار را برای کتابخانه انجام می دهد در آن صورت ملاحظاتی که باید در نظر داشت عبارتند از:

  • آیا سرویس مقیاس پذیری، پایایی و امنیت درونی دارد؟
  • آیا چند کاربری (چند اجاره ای) است؟
  • چه کسی مالک داده های ذخیره شده در سیستم است و کتابخانه چه حقوقی برای استخراج داده ها برای سایر کاربران یا حتی از بین بردن کل سرویس دارد.
  • آیا سیستم بازی است طوری که بتوان داده ها و خدمات خارجی را به شکل مقرون به صرفه در آن و خدمات آن را به شکل مقرون به صرفه ای در خدمات خارجی یکی کرد؟

در بحث در مورد محاسبه ابری، امنی و حفظ حریم خصوصی به عنوان نگرانی های اصلی در ادبیات و خصوصا توسط کتابداران بیان شده است. زمانی که برنامه کاربردی ابری را در نظر می‌گیریم، دو ویژگی امنیت و خصوصا حفظ حریم خصوصی باید از لحاظ فنی و قانونی آزمایش شود. آیا ارایه دهنده توضیحات و مهارت فنی لازم از محیط آنها را ارایه می دهد تا تضمین کند که دسترسی غیر مجازی داده های کتابخانه ای ذخیره شده در ابر وجود نخواهد داشت؟ و آیا آنها شرایط قانونی مقامات دولتی را که کتابداران پاسخگوی آنها هستند, در نظر گرفته اند؟ این موضوع به آن معناست که اهمیت دارد دقیقا بدانیم که داده ها دقیقا در کجا ذخیره می شوند زیرا کشورهای مختلف شرایط و استانداردهای خیلی متفاوتی برای حریم خصوصی دارند. و از آنجایی که راه حل های ابری زیادی در زیر ساختار ابری عرضه کنندگان دیگری اجرا می شوند، پشتکار خاصی لازم است. در ابتدا باید اطمینان داشت که داده ها در کجا ذخیره می شوند و سپس باید مطمئن بود که چه توافق های سطح خدماتی برای دسترسی به داده ها و حفاظت از داده های برای عرضه کننده واقعی زیرساختار وجود دارند. بدون توجه به این که یک راه فرار مهم باقی می ماند, حریم خصوصی داده ها و امنیت به طور دو جانبه خاص راه حل های مبتنی بر ابر نیستند.

چند کاربری بودن برای مقیاس پذیری هر نوع خدمت ابری مهم است. “چندکاربری بودن به اصلی در معماری نرم افزار اشاره می کند که در آن نمونه خاصی از نرم افزار در سرور اجرا می شود و به چندین سازمان مشتری (مستاجران) خدمت رسانی می کند. چند کاربری بود با معماری چند نمونه ای تفاوت دارد زیرا در آن نمونه های نرم افزاری (یا سیستم های سخت افزاری) مجزایی برای سازمانهای مختلف ارایه می شوند. در معماری چند کاربری (چند اجاره ای) برنامه کاربردی نرم افزاری برای بخش بندی مجازی داده ها و پیکربندی آنها طراحی شده است طوری که هر سازمان مشتری با یک نمونه برنامه کاربردی مجازی سفارشی کار می کند”. این معماری است که راه حل های ابری را شدیدا مقیاس پذیر می کند و باید زمان اتخاذ خدمات ابری آن را در نظر گرفت.

نمی توان بر مالکیت داده ها تاکید زیادی کرد. کتابخانه باید این نکته را بداند که دسترسی کامل به همه داده های آنها در هنگام استفاده از خدمات دارد, بنابراین آنها می توانند آن را حفظ کرده و در هنگام نیاز از آنها در خدمات دیگر یا به طور ساده به منظور گزارش مجددا استفاده نمایند. مهم است که آنها اطمینان داشته باشند که می توانند همه داده های خود را در هر زمانی در آینده در صورت تصمیم برای متوقف کردن خدمات، استخراج نمایند. هم چنین اهمیت دارد که بدانیم که گزینه هایی برای دسترسی به داده ها در صورتی وجود دارد که عرضه کننده به کسب و کار خود ادامه ندهد.

در نهایت کتابخانه باید بداند که آیا خدمات واقعا معماری باز و خدمات محور دارد که می تواند واقعا آینده کتابخانه‌ها را تغییر دهد. این موضوع به کتابخانه ها این امکان را می دهد که کاربرد مهارت فنی داخلی را از حفظ نرم افزار و سرورها گرفته تا کاربردهای نوآورانه خدمات ابری در محیط محلی آنها را تغییر دهند.

 

نتیجه گیری

کتابخانه ها این فرصت را دارند که خدمات و ارتباط خود در جامعه اطلاعاتی امروزی را بهبود بخشند. محاسبه ابری راهی برای این تغییر در آینده است. محاسبه ابری می تواند مزایایی را برای کتابخانه ها ارایه دهند و آینده متفاوتی را برای آنها به ارمغان آورند.

تاثیر مشارکتی کتابخانه هایی که از داده ها, خدمات و نرم افزارهای مشترک یکسانی استفاده می‌کنند نه از نرم افزارها و سخت افزارهای میزبان (هاستینگ) در تک تک کتابخانه ها, این است که کل هزینه های کنترل مجموعه های کتابخانه ها کاهش می یابد و تجربه کاربران کتابخانه و جریان‌های کاری کارمندان کتابخانه افزایش می یابد.

با این که سیستم های کتابخانه های محلی، قبلا نقش مهمی در اتوماسیون کتابخانه ای داشتند ولی در حال حاضر باعث تکرار زیادی از تلاشها می شوند. هر کتابخانه‌ای پایگاه داده ای را ایجاد کرده و حفظ می کند، تجهیزاتی را خریداری می کند و نرم افزار را به روز می کند. در حقیقت بعضی از کتابخانه ها دایم در حال به روزرسانی هستند که این به روز رسانی‌ها شامل مقدار زیادی آزمایش و آزمایش دوباره و سفارشی سازی زمان گیر هستند.

با کمک محاسبه ابری، همه این موارد از شفافیت برای کتابخانه و کاربر حفاظت می کنند. از جمله مزایای رویکرد محاسبه ابری موارد زیر هستند:

  • استفاده از فناوری فعلی و در حال ظهور سریع برای مشارکت کامل در چشم انداز اطلاعاتی وب.
  • افزایش آشکار بودن و قابل دسترس بودن مجموعه ها
  • کاهش تلاشهای تکراری خدمات فنی شبکه بندی شده و مدیریت مجموعه
  • جریانهای کاری ساده شده و بهینه شده برای سود بردن کامل از مشارکت شبکه ای
  • هوش مشارکتی و بهبود سطوح خدماتی حاصل از گردآوری گسترده داده های کاربردی
  • با به اشتراک گذاری قدرت محاسبه و کاهش ردپای کربن باعث سبز تر شدن (سازگار با محیط زیست شدن) کتابخانه ها می شود.

این دیدگاه وجود دارد که از محاسبه ابری برای ارایه منابع, خدمات و مهارت کتابخانه ای در زمان نیاز در جریان های کاری کاربر و به شکل دلخواه و قابل درک کاربر استفاده شود. محاسبه ابری باید کتابخانه ها را از دست فناوری کنترل راحت کنند تا آنها بتوانند بر ساخت مجموعه، بهبود خدمات و نوآوری تمرکز داشته باشند. مدل محاسبه ابری، کتابخانه ها و کاربران آنها را ترغیب می کند که در شبکه و جامعه کتابخانه ها مشارکت کنند و آنها را قادر سازند که از اطلاعات مجددا استفاده نمایند و اطلاعات را به شکل عمومی و اجتماعی ارایه دهند. هم چنین محاسبه ابری حضور قدرتمند و یکپارچه ای را برای کتابخانه ها در وب ایجاد می کند و به کاربران امکان دسترسی محلی، گروهی و جهانی را ارایه می دهد.

About پيروز ابراهيمي جعفري

View all posts by پيروز ابراهيمي جعفري →

One Comment on “کتابخانه ها و محاسبه ابری”

  1. ترجمه بسیار ضعیف است و نقص زیادی دارد. حداقل کمی ویرایش شوند این جملات. انقدر اشتباه به خورد کتابداران ندهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *