سلام
باز هم عزیزان عطف از بنده خواسته اند که مطلبی را به نوشتۀ ایشان قلمی کنم و برای عطف بفرستم. در آغاز به همۀ این عزیزان و به ویژه به آقای حیدری نژاد سلام و خسته نباشید عرض میکنم و در پایان سالی پر از تلاش، برای آنان توان بیشتری از خداوند منّان آرزو میکنم تا بتوانند رسالت بزرگ خود را در سال بعد هم دنبال کنند. با این که دلم میخواهد برای این عزیزان که براستی نقش مهمّی در گسترش رشته و حرفه بازی میکنند چیزی بنویسم امّا راستش ترجیح میدهم دربارۀ احساس اعتماد به نفسی بنویسم که در پی تغییر نام رشته پیدا کرده ام. اعتماد به نفسی که آن را آشکارا در دانشجویان خودم نیز میبینم. براستی دست جناب دکتر مهراد و یاران ایشان که تغییر نام را سرعت بخشیدند درد نکند که تحوّل بزرگی را در رشته به وجود آوردند. امّا تصوّر میکنم این نهضت باز هم باید ادامه داشته باشد. پیشنهاد میکنم که با کمک عطف، تلاش کنیم نام کتابخانه ها و نام کتابدارها را نیز عوض کنیم. نام کتابخانه ها را “مرکز اطّلاعات” یا هر چیز دیگری که جامعۀ علم اطّلاعات و دانش شناسی کشور میپسندد بگذاریم و عنوان کتابدار را هم به مثلاً “کارشناس اطّلاعات” یا “متخصّص اطّلاعات” تغییر دهیم. عطفی ها در این زمینه میتوانند مانند همیشه نقش مهمّی بازی کنند. باز هم به عطفی های عزیز خسته نباشید عرض میکنم و برای همۀ آنان در پیمودن این راه دشوار و پر نشیب و فراز آرزوی پیروزی و تندرستی دارم.
