نظام کتابخانه های ریاست جمهوری در ایالات متحده یک شبکه سراسری مشتمل بر ۱۳ کتابخانه است که دفتر کتابخانههای ریاست جمهوری آن را اداره میکند و بخشی از اداره ملی آرشیو و مدیریت پیشینهها (NARA) محسوب میشود. کتابخانههای ریاست جمهوری کتابخانههای مدرن به معنای امروزی نیستند، اما وظایفی مانند واسپاری، حفاظت، دسترسی به اسناد، پیشینهها، مجموعه‌ها و منابع تاریخی متعلق به رؤسای جمهور ایالات متحده، از زمان هربرت هوود تا کنون را برعهده دارند.
پیش از شروع کار رسمی دفتر کتابخانههای ریاست جمهوری، تعدادی از این کتابخانهها برای چند تن از رؤسای جمهور سازماندهی شدهاست؛ هر چند این کتابخانهها مورد تأیید NARA نبودهاند و توسط NARA اداره نمیشوند.
رئوس کلی
رؤسای جمهور جدید ایالات متحده، کتابخانههای ریاست جمهوری را (مجموعه‌ای متشکل از اسناد، هدایای دولتی و نمایشگاه آثار موزه‌ای متعلق به زندگی و حرفه رؤسای جمهور) در ایالت محل زادگاهشان تأسیس می‌کنند. هرگاه رئیس جمهور به پایان دوره ریاست خود برسد، یا پستش را ترک کند، اداره ملی آرشیو و مدیریت پیشینهها طرح فهرستنویسی، نمایه‌سازی و نگهداری اسناد ریاست جمهوری را تا زمان ساخته شدن ساختمان جدید کتابخانه ریاست جمهوری و انتقال اسناد دولتی به آنجا، برعهده می‌گیرد. در ۱۸نوامبر سال ۲۰۰۴، کتابخانه ویلیام جی. کلینتون به عنوان یازدهمین کتابخانه، و در ۱۱ جولای سال ۲۰۰۷، کتابخانه و موزه ریچارد نیکسون به عنوان دوازدهمین کتابخانه ریاست جمهوری تأسیس شدند.
کتابخانههای ریاست جمهوری مشتمل بر ۱۳ کتابخانه هستند. این کتابخانهها توسط NARA اداره می‌شوند. البته کتابخانهها و موزه‌های ریاست جمهوری دیگری نیز وجود دارند که رؤسای جمهور دیگر آنها را تأسیس کرده‌اند. این کتابخانهها زیرمجموعه نظام کتابخانههای ریاست جمهوری نیستند و مؤسسات خصوصی، انجمن‌های تاریخی و دولت‌های ایالات آنها را اداره می‌کنند، مانند کتابخانه ویلیام مکینلی، رادرفورد هیز، کلوین کولیج، وینسون وودرو. به عنوان مثال، کتابخانه و موزه آبراهام لینکن توسط حکومت ایلینیوز اداره میشود.
بنیاد کتابخانه و زادگاه ریچارد نیکسون در ابتدا زیرمجموعه نظام کتابخانههای ریاست جمهوری نبوده است. اگر چه کارکنان متصدی امور و مواد کتابخانه‌ای کتابخانه ریاست جمهوری ریچارد نیکسون بر اساس مصوبه حفاظت از مواد و پیشینه‌های ریاست جمهوری بخشی از NARA محسوب می‌شدند، اما این کتابخانه توسط یک موسسه خصوصی اداره می‌شد. در ژانویه سال ۲۰۰۴ کنگره آمریکا قانونی را تصویب کرد که موسسه‌ای از طرف دولت فدرال اداره کتابخانه ریاست جمهوری نیکسون در یوربا لیندا را بر عهده بگیرد. در ماه مارس سال ۲۰۰۵ انجمن آرشیویست‌های ایالات متحده و جان تیلور، سرپرست بنیاد کتابخانه ریچارد نیکسون و زادگاهش طی مکاتباتی توافق کردند تا پیش از سال ۲۰۰۷ بنیاد کتابخانه ریچارد نیکسون و زادگاهش به عنوان دوازدهمین کتابخانه از نظام کتابخانههای ریاست جمهوری که توسط NARA اداره میشود، در نظر گرفته شود. در ۱۶ اکتبر سال ۲۰۰۶ دکتر تیموتی نافتالی دوره تصدی خود به عنوان اولین سرپرست دولت فدرال در بنیاد کتابخانه و زادگاه ریچارد نیکسون را آغاز کرد و در زمستان سال ۲۰۰۶ NARA انتقال ۳۰.۰۰۰ فقره هدایای ریاست جمهوری از بخش کارکنان متصدی امور و مواد کتابخانه‌ای واقع در کالج پارک مریلند را به یوربا لیندا کالیفرنیا شروع کرد. در عمل بنیاد کتابخانه ریچارد نیکسون و زادگاهش، در ۱۱ جولای ۲۰۰۷ به بخشی متعلق به دولت ایالات متحده تبدیل شد و به نام کتابخانه و موزه ریاست جمهوری فدرال ریچارد نیکسون نام‌گذاری و رسماً بازگشایی شد.
تاریخچه
پیش از ظهور نظام کتابخانههای ریاست جمهوری، رؤسای جمهور یا ورثه آنها در پایان دوره تصدی ریاست جمهوری، اسناد و مدارک مربوط به دوره ریاست خود را منتشر می‌کردند، اگر چه بسیاری از اسناد مربوط به دوره‌های ریاست جمهوری پیش از هوور در بخش نسخ خطی کتابخانه کنگره و بخش‌های دیگر آن در میان کتابخانههای دیگر، انجمن‌های تاریخی و مجموعه‌های خصوصی پخش شده است، اما تعداد زیادی از این اسناد و مدارک از روی عمد تخریب شده‌اند.
نظام کتابخانههای ریاست جمهوری ازسال ۱۹۳۹با اهدا اسناد شخصی و اسناد مربوط به دوره ریاست جمهوری فرانکلین روزولت به دولت فدرال توسط خود او رسمأ شروع به کار کرد. در همان زمان روزولت متعهد شد تا بخشی از ملکش در هاید پارک نیویورک را به منظور احداث ساختمان کتابخانه اهدا کند. دوستان وی شرکتی غیرانتفاعی تأسیس کردند تا برای احداث ساختمان موزه و کتابخانه پول جمع‌آوری کند. این تصمیم روزولت ریشه در این باور او داشت که اسناد ریاست جمهوری بخشی از میراث ملی است و باید در دسترس عموم قرار گیرد.
در سال ۱۹۵۰ هری ترومن هم تصمیم گرفت کتابخانه‌ای برای نگهداری اسناد و مدارک دولتی تأسیس کند. این اقدام او عاملی برای تحریک و برانگیختن کنگره برای تصویب مصوبه کتابخانههای ریاست جمهوری بود. در سال ۱۹۵۵ کنگره مصوبه کتابخانههای ریاست جمهوری را به منظور ایجاد نظامی از نهادها و مؤسسات خصوصی که به وسیله دولت فدرال اداره می‌شوند، تصویب کرد. این مصوبه باعث تشویق دیگر رؤسای جمهور شد تا اسناد، مواد و منابع تاریخی خود را به دولت اهدا کنند و اطمینان داشته باشند که این مواد توسط دولت حفظ و نگهداری شده و در اختیار عموم قرار خواهند گرفت. تحت تأثیر این مصوبه و مصوبات بعدی، بیش از ۹ کتابخانه ریاست جمهوری تأسیس شد که در تمام موارد بودجه لازم از طریق منابع عمومی غیر دولتی و فدرال تأمین می‌شد. سپس سازمان‌های خصوصی اداره این کتابخانهها را به دفتر ملی آرشیو و پیشینهها واگذار کردند، تا این دفتر آنها را اداره و نگهداری کند.
تا سال۱۹۷۸، رؤسای جمهور، دانشمندان و حقوقدانان بر اساس نظری که به زمان جورج واشنگتن بر می‌گشت، معتقد بودند که رکوردها، پیشینهها و اسناد ایجاد شده توسط رئیس جمهور و همکارانش، بخشی از اموال شخصی رئیس جمهور است و او در پایان دوره ریاست جمهوری آنها را با خود خواهد برد.NARA به خوبی موفق شد تا رؤسای جمهور را تشویق کند اسناد و مواد تاریخی خود را به دولت فدرال اهدا کنند و دولت فدرال این اسناد را در کتابخانههای ریاست جمهوری زیر نظر NARA نگهداری کند.
در قانون مدارک ریاست جمهوری مصوب سال ۱۹۷۸ تصریح شده است که مدارک ریاست جمهوری، شامل فعالیت‌های قانونی، حقوقی، و تشریفات رسمی رئیس جمهور، متعلق به دولت ایالات متحده است. انجمن آرشیویست‌های ایالات متحده در پایان هر دوره ریاست جمهوری، وظیفه سرپرستی و اداره این اسناد را بر عهده می‌گیرد. مادامی که واسپاری رکوردها به کتابخانه ریاست جمهوری ادامه پیدا کند، این انجمن وظیفه حفظ ونگهداری از این اسناد را بر عهده خواهد داشت.
همچنین قانون کتابخانههای ریاست جمهوری مصوب سال ۱۹۸۶ تغییرات مهمی در کتابخانههای ریاست جمهوری به وجود آورد. طبق این قانون هدایای خصوصی باید نسبت به امکانات کتابخانهها توزیع شود. NARA از این هدایا برای تأمین بخشی از هزینه‌های حفظ و نگهداری کتابخانهها استفاده میکند.
موجودی
در ۱۲ کتابخانه ریاست جمهوری ایالات متحده حدود ۴۰۰ میلیون صفحه اسناد و مدارک مکتوب، ۱۰ میلیون عکس، بیش از ۵۰۰ کیلومتر فیلم، نزدیک به ۱۰۰.۰۰۰ ساعت دیسک، نوار صوتی، نوار ویدیویی، و حدود نیم میلیون اشیای موزه‌ای نگهداری میشود. حفظ و نگهداری از مواد و منابع مختلف در این کتابخانهها آنها را به منبع با ارزش اطلاعات برای تحقیقات مربوط به دوره‌های ریاست جمهوری تبدیل کرده است.
از دیگر اسناد مهمی که در این کتابخانهها نگهداری میشود، اسنادی است که رئیس جمهور و کارمندان او در حین انجام وظایف اداری تولید کرده‌اند. در این کتابخانهها مواد متعدد دیگری مانند میراث خانوادگی، اشیای جمع‌آوری شده به وسیله رئیس جمهور و خانواده‌اش، یادبودهای مبارزات انتخاباتی‌اش، جوایز و هدایایی که از طرف شهروندان آمریکایی و مقامات عالی رتبه خارجی به رئیس جمهور اهدا شده است، نگهداری میشود. این هدایا طیف وسیعی از هدایای دست‌ساز تا آثار با ارزش هنری را در بر می‌گیرند. سرپرستان کتابخانههای ریاست جمهوری و موزه‌های دیگر در سراسر کشور، این مجموعه‌ها را در نمایشگاه‌های آثار تاریخی در معرض نمایش قرار می‌دهند.
از دیگر منابع با ارزشی که در این کتابخانهها نگهداری میشود، اسناد شخصی و مواد تاریخی است که از طرف کسانی که با رئیس جمهور ارتباط داشته‌اند به او اهدا شده است، این اشخاص ممکن است مقامات رسمی کابینه، نمایندگان سیاسی دولت‌های خارجی، شرکای احزاب سیاسی، خانواده و دوستان رئیس جمهور باشند. نوع سوم از مواد و منابعی که در این کتابخانهها نگهداری میشود به رؤسای جمهور و مسئولیت‌های پیش از تصدی ریاست جمهوری آنها مربوط است. مجموعه اسناد پیش از دوره ریاست جمهوری روزولت، یعنی زمانی که وی استاندار نیویورک بود، و اسناد مربوط به دوره خدمت آیزنهاور در ارتش، در گروه سوم قرار می‌گیرد.
از زمان هوور، تمامی رؤسای جمهور، به استثنای جان اف.کندی، لیندن بی جانسون، جرالد فورد و جیمی کارتر، تصمیم گرفته‌اند پس از مرگ در کتابخانه خاص خود به خاک سپرده شوند. کندی در گورستان ملی آرلینگتون، جانسون در مزرعه‌اش واقع در هیل‌کانتی در حومه شهر تگزاس، در غرب آستین، به خاک سپرده شده‌اند. کارتر قصد دارد پس از مرگش در خانه خود در پلینز واقع در ایالت جورجیا به خاک سپرده شود. برخلاف دیگر کتابخانههای ریاست جمهوری زیر مجموعه NARA، کتابخانه و موزه فورد به لحاظ جغرافیایی در ساختمان‌های مجزایی قرار دارند و در نقاط مختلف ایالت میشیگان واقع شده‌اند. فورد به جای کتابخانه‌اش در آن‌ابر، در موزه‌اش واقع در گراند رپیدز به خاک سپرده شده است.
